ਸਬਾਤ

sabātaसबात


ਅ਼. ਸਾਬਾਤ਼. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਛੱਤਦਾਰ ਰਾਹਦਾਰੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵੈਰੀ ਦੇ ਸ਼ਸਤ੍ਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕੀਏ।¹ ੨. ਇਸੇ ਸ਼ਬਦ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਵਡੇ ਕੋਠੇ ਦਾ ਨਾਉਂ ਸਬਾਤ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ੩. ਅ਼. [ثبات] ਸਬਾਤ. ਦ੍ਰਿੜ੍ਹਤਾ. ਮਜਬੂਤੀ. ਸਾਬਤ ਕ਼ਦਮੀ.


अ़. साबात़. संग्या- छॱतदार राहदारी, जिस विॱच वैरी दे शसत्रां तों बच सकीए।¹ २. इसे शबद तों पंजाबी विॱच वडे कोठे दा नाउं सबात हो गिआ है। ३. अ़. [ثبات] सबात. द्रिड़्हता. मजबूती. साबत क़दमी.