ਮੌਕੂਫ਼, ਮੌਕ਼ੂਫ਼

maukūfa, maukaūfaमौकूफ़, मौक़ूफ़

ਅ਼. [موَقوُف] ਵਿ- ਅਟਕਾਇਆ ਹੋਇਆ. ਠਹਿਰਾਇਆ ਹੋਇਆ। ੨. ਕੰਮ ਤੋਂ ਅਲਗ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ। ੩. ਵ੍ਯਾਕਰਣ ਅਨੁਸਾਰ ਮਾਤ੍ਰਾ ਰਹਿਤ ਅੱਖਰ. ਮੁਕਤਾ. ਜੈਸੇ ਇਸਲਾਮ ਸ਼ਬਦ ਵਿੱਚ ਮੀਮ ਮੌਕੂਫ਼ ਹੈ.

अ़. [موَقوُف] वि- अटकाइआ होइआ. ठहिराइआ होइआ। २. कंम तों अलग कीता होइआ। ३. व्याकरण अनुसार मात्रा रहित अॱखर. मुकता. जैसे इसलाम शबद विॱच मीम मौकूफ़ है.

You Might Interested In: