ਮਹਾ

mahāमहा


ਸੰ. ਮਹਤ੍‌. ਵਿ- ਵਡਾ. ਮਹਾਨ. ਇਹ ਕਿਸੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਮੁੱਢ ਆਉਂਦਾ ਹੈ. "ਮਹਾਅਨੰਦ ਭਏ ਸੁਖ ਪਾਇਆ." (ਸੋਰ ਮਃ ੫)


सं. महत्‌. वि- वडा. महान. इह किसे शबद दे मुॱढ आउंदा है. "महाअनंद भए सुख पाइआ." (सोर मः ५)