ਭਾਰਯਾ

bhārēāभारया


ਸੰ. ਭਾਰ੍‍ਯਾ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਉਹ ਇਸਤ੍ਰੀ, ਜੋ ਪਤਿ ਦ੍ਵਾਰਾ ਭਰਣ (ਪਾਲਨ) ਯੋਗ੍ਯ ਹੈ. ਵਿਧਿ ਨਾਲ ਵਿਆਹੀ ਹੋਈ ਇਸਤ੍ਰੀ. ਵਹੁਟੀ. ਪਤਨੀ. ਮਹਾਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ- ਜੋ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁਣ ਹੈ, ਜੋ ਸੰਤਾਨ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਜੋ ਪਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਸਮਝਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਪਤਿਵ੍ਰਤ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਪੱਕੀ ਹੈ, ਉਹ "ਭਾਰ੍‍ਯ" ਹੈ.¹


सं. भार्‍या. संग्या- उह इसत्री, जो पति द्वारा भरण (पालन) योग्य है. विधि नाल विआही होई इसत्री. वहुटी. पतनी. महाभारत विॱच लिखिआ है- जो घर दे कंम विॱच निपुण है, जो संतान वाली है, जो पती नूं आपणी जान समझदी है, जो पतिव्रत धरम विॱच पॱकी है, उह "भार्‍य" है.¹