ਬਖ਼ਸ਼

bakhashaबख़श


ਫ਼ਾ. [بخش] ਬਖ਼ਸ਼. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਹਿੱਸਾ. ਭਾਗ। ੨. ਨਸੀਬ, ਪ੍ਰਾਰਬਧ। ੩. ਬਖ਼ਸ਼ੀਦਨ ਦਾ ਅਮਰ। ੪. ਬਖ਼ਸ਼ਿਸ਼ ਦਾ ਸੰਖੇਪ. ਦਾਤ. "ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ." (ਸ੍ਰੀ ਮਃ ੩) ੫. ਵਿ- ਬਖ਼ਸ਼ਣ ਵਾਲਾ. ਐਸੀ ਦਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਇਹ ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਅੰਤ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ- ਖ਼ਤਾਬਖ਼ਸ਼ (ਗੁਨਾਹ ਬਖ਼ਸ਼ਣ ਵਾਲਾ).


फ़ा. [بخش] बख़श. संग्या- हिॱसा. भाग। २. नसीब, प्रारबध। ३. बख़शीदन दा अमर। ४. बख़शिश दा संखेप. दात. "आपे बखस करेइ." (स्री मः ३) ५. वि- बख़शण वाला. ऐसी दशा विॱचइह दूजे शबद दे अंत आउंदा है, जिवें- ख़ताबख़श (गुनाह बख़शण वाला).