ਬਿਰੁਧ, ਬਿਰੁੱਧ

birudhha, birudhhaबिरुध, बिरुॱध


ਸੰ. विरुद्घ- ਵਿਰੁੱਧ. ਉਲਟਾ. ਪ੍ਰਤਿਕੂਲ. ਮੁਖ਼ਾਲਿਫ। ੨. ਵਿਸ਼ੇਸ ਕਰਕੇ ਆਰੁੱਧ (ਰੋਕਿਆ ਹੋਇਆ) ਘੇਰਿਆ. "ਬਿਰੁੱਧਕੈ ਸੁ ਅੰਬਰੰ." (ਵਿਚਿਤ੍ਰ) ਆਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਰੋਕਕੇ। ੩. ਵਿਰੋਧ ਦੀ ਥਾਂ ਭੀ ਬਿਰੁੱਧ ਸ਼ਬਦ ਵਰਤਿਆ ਹੈ- "ਬਿਰੁੱਧ ਨਿਵਰਤਨ ਭਯਾ." (ਪਾਰਸਾਵ)


सं. विरुद्घ- विरुॱध. उलटा. प्रतिकूल. मुख़ालिफ। २. विशेस करके आरुॱध (रोकिआ होइआ) घेरिआ. "बिरुॱधकै सु अंबरं." (विचित्र) आकाश नूं रोकके। ३. विरोध दी थां भी बिरुॱध शबद वरतिआ है- "बिरुॱध निवरतन भया." (पारसाव)