ਬਿਨਾਸੀ

bināsīबिनासी


ਸੰ. विनाशिन- ਵਿਨਾਸ਼ੀ. ਵਿ- ਨਸ੍ਟ ਹੋਣ ਵਾਲਾ. ਮਿਟ ਜਾਣ ਵਾਲਾ. "ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਿਮਾਨ ਹੈ ਸਗਲ ਬਿਨਾਸੀ." (ਸਾਰ ਮਃ ੫)


सं. विनाशिन- विनाशी. वि- नस्ट होण वाला. मिट जाण वाला. "द्रिशटिमान है सगल बिनासी." (सार मः ५)