ਬਿਖਮਤਾ

bikhamatāबिखमता


ਸੰ. ਵਿਸਮਤਾ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਅਸਮਤਾ. ਵਿਸਮਤ੍ਵ। ੨. ਵਿਪੱਤਿ. ਮੁਸੀਬਤ. "ਨਾਮ ਬਿਹੂਣ ਬਿਖਮਤਾ." (ਗਾਥਾ)


सं. विसमता. संग्या- असमता. विसमत्व। २. विपॱति. मुसीबत. "नाम बिहूण बिखमता." (गाथा)