ਫਲ੍ਹਾ

phalhāफल्हा

ਸੰ. ਫਲਹਕ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਪੁਰ ਲਾਇਆ ਤਖਤਾ ਖਿੜਕ ਆਦਿ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਆਉਣਾ ਅਥਵਾ ਜਾਣਾ ਰੋਕਿਆ ਜਾਵੇ। ੨. ਅਨਾਜ ਗਾਹੁਣ ਵੇਲੇ ਬਲਦਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਬੱਧਾ ਭਾਰੀ ਝਾਫਾ ਜੋ ਕਣਕ ਜੌਂ ਆਦਿ ਦੀ ਨਾਲ ਨੂੰ ਤੋੜ ਮਰੋੜ ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ.

सं. फलहक. संग्या- दरवाज़े पुर लाइआ तखता खिड़क आदि, जिस तों अंदर आउणा अथवा जाणा रोकिआ जावे। २. अनाज गाहुण वेले बलदां दे पिॱछे बॱधा भारी झाफा जो कणक जौं आदि दी नाल नूं तोड़ मरोड़ सुॱटदा है.

You Might Interested In: