ਪਵੀਤ, ਪਵੀਤਾ

pavīta, pavītāपवीत, पवीता


ਵਿ- ਪਵਿਤ੍ਰ. ਸ਼ੁੱਧ. "ਨਾਮ ਲੈਤ ਤੇ ਸਗਲ ਪਵੀਤ." (ਭੈਰ ਮਃ ੫) "ਕਹੁ ਰੇ ਪੰਡੀਆ, ਕਵਨ ਪਵੀਤਾ?" (ਗਉ ਕਬੀਰ)


वि- पवित्र. शुॱध. "नाम लैत ते सगल पवीत." (भैर मः ५) "कहु रे पंडीआ, कवन पवीता?" (गउ कबीर)