ਦੋਖੀ

dhokhīदोखी


ਸੰ. दोषिन. ਵਿ- ਦੋਸ ਵਾਲਾ. ਕਲੰਕੀ. ਐ਼ਬੀ. "ਦੋਖੀ ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਪਾਇਆ." (ਭੈਰ ਮਃ ੫) ੨. ਸੰ. द्बेषिन- ਦ੍ਵੇਸੀ. ਵਿਰੋਧੀ. "ਸੰਤ ਕਾ ਦੋਖੀ ਮਹਾ ਹਤਿਆਰਾ." (ਸੁਖਮਨੀ)


सं. दोषिन. वि- दोस वाला. कलंकी. ऐ़बी. "दोखी आपणा कीता पाइआ." (भैर मः ५) २. सं.द्बेषिन- द्वेसी. विरोधी. "संत का दोखी महा हतिआरा." (सुखमनी)