ਤੂਤਿਯਾ

tūtiyāतूतिया


ਫ਼ਾ. [تۇتِیا] ਅਥਵਾ [طُطِیا] ਸੁਰਮਾ, ਅੰਜਨ. "ਖ਼ਾਕੇ ਰਾਹਸ਼ ਤੂਤਿਯਾ ਯੇ ਚਸ਼ਮੇ ਮਾਸ੍ਤ." (ਜਿੰਦਗੀ) ੨. ਨੀਲਾਥੋਥਾ. ਸੰ. ਤੁੱਥ.


फ़ा. [تۇتِیا] अथवा [طُطِیا] सुरमा, अंजन. "ख़ाके राहश तूतिया ये चशमे मास्त." (जिंदगी) २. नीलाथोथा. सं. तुॱथ.