ਗੋਮੁਖ

gomukhaगोमुख


ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਰਣਸ਼੍ਰਿੰਗ. ਰਣਸਿੰਘਾ. "मृदङ्गा झर्झरा भेर्य्यः पणवाण्क गोमुखाः " (ਮਹਾਭਾਰਤ, ਦ੍ਰੋਣ ਪਰਵ, ਅਃ ੮੨) ੨. ਇੱਕ ਸੰਖ, ਜਿਸ ਦਾ ਮੁਖ ਗਊ ਜੇਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ੩. ਵਿ- ਮਨ ਦਾ ਖੋਟਾ, ਮੂੰਹ ਦਾ ਮਿੱਠਾ (ਜਾਂ ਚੁਪ ਕੀਤਾ) ਆਦਮੀ.


सं. संग्या- रणश्रिंग. रणसिंघा. "मृदङ्गा झर्झरा भेर्य्यः पणवाण्क गोमुखाः " (महाभारत, द्रोण परव, अः ८२) २. इॱक संख, जिस दा मुख गऊ जेहा हुंदा है। ३. वि- मन दा खोटा, मूंह दा मिॱठा (जांचुप कीता) आदमी.