ਗਦਾਧਰ

gadhādhharaगदाधर


ਸੰਗ੍ਯਾ- ਗਦਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ ਵਿਸਨੁ, ਜਿਸ ਦੀ ਕੌਮੋਦਕੀ ਗਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ. ਵਾਯੁਪੁਰਾਣ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਹੇਤਿਰਕ੍ਸ਼ ਨਾਮਕ ਪ੍ਰਤਾਪੀ ਰਾਜਾ ਬ੍ਰਹਮਾ ਤੋਂ ਵਰ ਲੈ ਕੇ ਤ੍ਰਿਲੋਕ ਵਿੱਚ ਅਜਿਤ ਹੋ ਗਿਆ, ਉਸ ਦੇ ਦੁਖਾਏ ਦੇਵਤੇ ਵਿਸਨੁ ਪਾਸ ਗਏ. ਵਿਸਨੁ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਕਰੜਾ ਸ਼ਸਤ੍ਰ ਲਿਆਕੇ ਦੇਓਂ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੇਤਿਰਕ੍ਸ਼ ਨੂੰ ਮਾਰ ਸਕਾਂਗਾ, ਇਸ ਪੁਰ ਦੇਵਤਿਆਂ ਨੇ 'ਗਦਾਸੁਰ' ਦੀ ਵਜ੍ਰ ਜੇਹੀ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਮੂਸਲ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ ਵਿਸਨੁ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਹੇਤਿਰਕ੍ਸ਼ ਮਾਰਿਆ, ਅਤੇ ਇਸ ਗਦਾ (ਸ਼ਸਤ੍ਰ) ਦੇ ਧਾਰਣ ਕਰਕੇ ਵਿਸਨੁ ਦਾ ਨਾਉਂ 'ਗਦਾਧਰ' ਹੋਇਆ.


संग्या- गदा रॱखण वाला विसनु, जिस दी कौमोदकी गदा प्रसिॱध है. वायुपुराण विॱच लिखिआ है कि हेतिरक्श नामक प्रतापी राजा ब्रहमा तों वर लै के त्रिलोक विॱच अजित हो गिआ, उस दे दुखाए देवते विसनु पास गए. विसनु ने आखिआ कि जे तुसीं मैनूं कोई करड़ा शसत्र लिआके देओं, तां मैं हेतिरक्श नूं मार सकांगा, इस पुर देवतिआं ने 'गदासुर' दी वज्र जेही हॱडीआं दा मूसल तिआर करके विसनु नूं दिॱता, जिस नाल हेतिरक्श मारिआ, अते इस गदा (शसत्र) दे धारण करके विसनु दा नाउं 'गदाधर' होइआ.