ਖੇਹ, ਖੇਹੁ, ਖੇਹੂ

khēha, khēhu, khēhūखेह, खेहु, खेहू


ਸੰਗ੍ਯਾ- ਧੂਲਿ. ਧੂੜ. ਰਜ. ਗਰਦ. "ਜਿਉ ਧਰਨੀ ਮਹਿ ਖੇਹ." (ਸ. ਕਬੀਰ) ੨. ਮਿੱਟੀ. "ਖੇਹੂ ਸੇਤੀ ਰਲਿਗਇਆ." (ਵਾਰ ਗਉ ੧. ਮਃ ੪) ੩. ਵਿਸ੍ਠਾ. ਗੰਦਗੀ. "ਖੇਹ ਤੋਬਰਾ ਬਦਨ ਚਢਾਇ." (ਗੁਪ੍ਰਸੂ)


संग्या-धूलि. धूड़. रज. गरद. "जिउ धरनी महि खेह." (स. कबीर) २. मिॱटी. "खेहू सेती रलिगइआ." (वार गउ १. मः ४) ३. विस्ठा. गंदगी. "खेह तोबरा बदन चढाइ." (गुप्रसू)