ਖ਼ੁਦਾਈ

khudhāīख़ुदाई


ਫ਼ਾ. [خُدائی] ਵਿ- ਖ਼ੁਦਾ ਸੰਬੰਧੀ. ਖ਼ੁਦਾ ਦਾ. "ਅਲਹ ਅਗਮ, ਖੁਦਾਈ ਬੰਦੇ." (ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਃ ੫) "ਮੁਲਾ, ਕਹਹੁ ਨਿਆਉ ਖੁਦਾਈ." (ਪ੍ਰਭਾ ਕਬੀਰ) ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਮਾਲਿਕੀ. ਸਾਹਿਬੀ। ੩. ਕਰਤਾਰ ਦੀ ਚੇਤਨਸੱਤਾ. "ਵੇਖੈ ਸੁਣੈ ਤੇਰੈ ਨਾਲਿ ਖੁਦਾਈ." (ਮਾਰੂ ਮਃ ੫. ਅੰਜੁਲੀ) ੪. ਖ਼ੁਦਾ ਦਾ ਉਪਾਸਕ, ਮੁਸਲਮਾਨ. "ਤਿਂਹ ਗ੍ਰਿਹ ਰੋਜ ਖੁਦਾਈ ਆਵੈਂ." (ਚਰਿਤ੍ਰ ੯੯) ੫. ਖੁਦਵਾਈ ਦਾ ਸੰਖੇਪ. ਪਟਵਾਈ. "ਗਹਰੀ ਕਰਕੈ ਨੀਵ ਖੁਦਾਈ." (ਧਨਾ ਨਾਮਦੇਵ) ੬. ਪੁੱਟਣ ਦੀ ਮਜ਼ਦੂਰੀ.


फ़ा. [خُدائی] वि- ख़ुदा संबंधी. ख़ुदा दा. "अलह अगम, खुदाई बंदे." (मारू सोलहे मः ५) "मुला, कहहु निआउ खुदाई." (प्रभा कबीर) २. संग्या- मालिकी. साहिबी। ३. करतार दी चेतनसॱता. "वेखै सुणै तेरै नालि खुदाई." (मारू मः ५. अंजुली) ४. ख़ुदा दा उपासक, मुसलमान. "तिंह ग्रिह रोज खुदाई आवैं." (चरित्र ९९) ५. खुदवाई दा संखेप. पटवाई. "गहरी करकै नीव खुदाई." (धना नामदेव) ६. पुॱटण दी मज़दूरी.