ਕੁਰਸੀ

kurasīकुरसी


ਅ਼. [کُرسی] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਚੌਕੀ। ੨. ਮਕਾਨ ਦੀ ਨਿਉਂ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਦਾ ਚੌਤਰਾ, ਜੋ ਫ਼ਰਸ਼ ਤੀਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. Plinth. "ਹਰਿਮੰਦਿਰ ਕੀ ਕੁਰਸੀ ਭਈ." (ਗੁਪ੍ਰਸੂ) ੩. ਪੀੜ੍ਹੀ. ਵੰਸ਼. ਨਸਲ. "ਕੁਰਸੀ ਅਪਰ ਬਕੁਰਸੀ ਤਾਂਈ। ਭੋਗਹਿਂ ਪਤਸਾਹੀ ਸੁਖ ਪਾਈ." (ਨਾਪ੍ਰ)


अ़. [کُرسی] संग्या- चौकी। २. मकान दी निउं तों उॱपर दा चौतरा, जो फ़रश तीक हुंदा है. Plinth. "हरिमंदिर की कुरसी भई." (गुप्रसू) ३. पीड़्ही. वंश. नसल. "कुरसी अपर बकुरसी तांई। भोगहिं पतसाही सुख पाई." (नाप्र)