ਕੁਰਬਾਣ, ਕੁਰਬਾਣੁ, ਕੁਰਬਾਨ

kurabāna, kurabānu, kurabānaकुरबाण, कुरबाणु, कुरबान


ਅ਼. [قُربان] ਕ਼ੁਰਬਾਨ. ਉਹ ਕ੍ਰਿਯਾ ਜਿਸ ਤੋਂ ਕ਼ੁਰਬ (ਨੇੜੇ) ਹੋਈਏ. ਕ਼ੁਰਬਾਨੀ. ਨਿਛਾਵਰ. "ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਾਈਐ ਕੁਰਬਾਣੁ." (ਬਿਲਾ ਮਃ ੫) ੨. ਜੋ ਵਸ੍ਤੁ ਕ਼ੁਰਬਾਨ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ.


अ़. [قُربان] क़ुरबान. उह क्रिया जिस तों क़ुरब (नेड़े) होईए. क़ुरबानी. निछावर. "सदा सदा जाईऐ कुरबाणु." (बिला मः ५) २. जो वस्तु क़ुरबान कीती जावे.