ਕਾਜਾ

kājāकाजा


ਅ਼. [قایزہ] ਕ਼ਾਯਜ਼ਹ. ਘੋੜੇ ਦੇ ਮੁਖ ਵਿੱਚ ਲਗਾਮ ਦੇਕੇ ਬਾਗਾਂ ਦਾ ਫਰਾਕੀ ਅਥਵਾ ਕਾਠੀ ਨਾਲ ਖਿੱਚਕੇ ਬੰਨ੍ਹਣਾ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਦਾਣਾ ਅਤੇ ਘਾਹ ਨਾ ਚਰ ਸਕੇ. "ਜਬਹਿ ਸਬਦ ਨੇ ਮਨ ਸਮਝਾਯੋ। ਕਾਜਾ ਕਰਨ ਬਾਜਿ ਸਮ ਭਾਯੋ." (ਨਾਪ੍ਰ) ਘੋੜੇ ਨੂੰ ਮਸਾਲਾ ਚਾਰਕੇ ਕਾਜਾ ਕਰੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਹਾਜਮਾ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.


अ़. [قایزہ] क़ायज़ह. घोड़े दे मुख विॱच लगाम देके बागां दा फराकी अथवा काठी नाल खिॱचके बंन्हणा, जिस तों दाणा अते घाह ना चर सके. "जबहि सबद ने मन समझायो। काजा करन बाजि सम भायो." (नाप्र) घोड़े नूंमसाला चारके काजा करीदा है, जिस तों हाजमा ठीक हो जांदा है.