ਈਮਾਂ, ਈਮਾਨ, ਈਮਾਨੁ

īmān, īmāna, īmānuईमां, ईमान, ईमानु


ਅ਼. [ایِمان] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਮੰਨ ਲੈਣਾ. ਯਕ਼ੀਨ ਕਰਨਾ. ਸ਼ਰੱਧਾ. ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ. "ਹੋਇ ਕਿਰਸਾਣ ਈਮਾਨ ਜੰਮਾਇਲੈ." (ਸ੍ਰੀ ਮਃ ੧) ੨. ਧਰਮ.


अ़. [ایِمان] संग्या- मंन लैणा. यक़ीन करना. शरॱधा. विश्वास. "होइ किरसाण ईमान जंमाइलै." (स्री मः १) २. धरम.