ਆਰੋਅਹ

āroahaआरोअह


ਸੰ. ਆਰੋਹਿਤ. ਵਿ- ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ. ਸਵਾਰ. "ਜਰਾ ਜੰਮਹਿ ਆਰੋਅਹ." (ਸਵੈਯੇ ਮਃ ੪. ਕੇ) ਬੁਢੇਪਾ ਅਤੇ ਜਨਮ ਆਦਿਕਾਂ ਉੱਪਰ ਸਵਾਰ ਹੋਂ. ਭਾਵ, ਖਟ ਊਰਮੀਆਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਬਲ ਰਖਦੇ ਹੋਂ ਦੇਖੋ, ਆਰੋਹਣ.


सं. आरोहित. वि- चड़्हिआ होइआ. सवार. "जरा जंमहि आरोअह." (सवैये मः ४. के) बुढेपा अते जनम आदिकां उॱपर सवार हों. भाव, खट ऊरमीआं दे अधीन नहीं सगों उन्हां ते बल रखदे हों देखो, आरोहण.