ਅਬਿਗਤ, ਅਬਿਗਤੁ

abigata, abigatuअबिगत, अबिगतु


ਸੰ. ਅਵਿਗਤ. ਵਿ- ਜੋ ਜਾਣਿਆ ਨਾ ਜਾ ਸਕੇ. "ਜਬ ਅਬਿਗਤ ਅਗੋਚਰ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕਾ." (ਸੁਖਮਨੀ) ੨. ਜੋ ਨਾਸ਼ ਨਾ ਹੋਵੇ. ਨਿੱਤ. "ਜੋ ਜਨ ਜਾਨਿ ਭਜਹਿ ਅਬਿਗਤ ਕਉ." (ਸੂਹੀ ਕਬੀਰ) "ਅਬਗਤੁ ਸਮਝ ਇਆਨਾ." (ਗਉ ਕਬੀਰ) ੩. ਦੇਖੋ, ਅਵ੍ਯਕ੍ਤ.


सं. अविगत. वि- जो जाणिआ ना जा सके. "जब अबिगत अगोचर प्रभु एका." (सुखमनी) २. जो नाश ना होवे. निॱत. "जो जन जानि भजहि अबिगत कउ." (सूही कबीर) "अबगतु समझ इआना." (गउ कबीर) ३. देखो, अव्यक्त.