ਗਰੀਬ, ਗਰੀਬੁ

garība, garībuगरीब, गरीबु


ਅ਼. [غریِب] ਗ਼ਰੀਬ. ਵਿ- ਮੁਸਾਫਿਰ. ਪਰਦੇਸੀ। ੨. ਨਿਰਧਨ. ਕੰਗਾਲ। ੩. ਦੀਨ। ੪. ਅਸਮਰਥ. "ਨਾਨਕ ਗਰੀਬੁ ਢਹਿਪਇਆ ਦੁਆਰੇ." (ਸੂਹੀ ਅਃ ਮਃ ੪)


अ़. [غریِب] ग़रीब. वि- मुसाफिर. परदेसी। २. निरधन. कंगाल। ३. दीन। ४. असमरथ. "नानक गरीबु ढहिपइआ दुआरे." (सूही अः मः ४)