ਹਾਹਾ

hāhāहाहा


ਵ੍ਯ- ਹਾਹਾਕਾਰ ਸ਼ੋਕ ਦੁੱਖ ਬੋਧਕ ਸ਼ਬਦ। ੨. ਪਸ਼ਚਾਤਾਪ. ਤੋਬਾ. "ਹਾਹਾ ਪ੍ਰਭੁ ਰਾਖਿਲੇਹੁ." (ਧਨਾ ਮਃ ੫) ੩. ਇੱਕ ਗੰਧਰਵ. ਦੇਖੋ, ਹਾਹਾ ਹੂਹੂ। ੪. ਹਾਸ੍ਯ ਦੀ ਧੁਨਿ."ਹਾਹਾ ਕਰਤ ਬਿਹਾਨੀ ਅਵਧਹਿ." (ਜੈਤ ਮਃ ੫) ੫. ਹ ਅੱਖਰ ਦਾ ਉੱਚਾਰਣ. ਹਕਾਰ. "ਹਾਹਾ ਹੋਤ ਹੋਇ ਨਹੀ ਜਾਨਾ." (ਗਉ ਬਾਵਨ ਕਬੀਰ)


व्य- हाहाकार शोक दुॱख बोधक शबद। २. पशचाताप. तोबा. "हाहा प्रभु राखिलेहु." (धना मः ५) ३. इॱक गंधरव. देखो, हाहा हूहू। ४. हास्य दी धुनि."हाहा करत बिहानी अवधहि." (जैत मः५) ५. ह अॱखर दा उॱचारण. हकार. "हाहा होत होइ नही जाना." (गउ बावन कबीर)