ਹਰਤਾ

haratāहरता


ਸੰ. हर्तृ ਹਿਰ੍‍ਤ੍ਰ. ਵਿ- ਚੁਰਾਉਣ ਵਾਲਾ. ਚੋਰ "ਆਤਮਘਾਤੀ ਹਰਤੈ." (ਮਲਾ ਮਃ ੫) ਉਹ ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਅਤੇ ਚੋਰ ਹਨ। ੨. ਲੈ ਜਾਣ ਵਾਲਾ। ੩. ਵਿਨਾਸ਼ਕ. ਮਾਰਨ ਵਾਲਾ. ਅੰਤ ਕਰਤਾ. "ਦੁਖਹਰਤਾ ਹਰਿਨਾਮ ਪਛਾਨੋ." (ਬਿਲਾ ਮਃ ੯)


सं. हर्तृ हिर्‍त्र. वि- चुराउण वाला. चोर "आतमघाती हरतै." (मला मः ५) उह आतम घाती अते चोर हन। २. लै जाण वाला। ३. विनाशक. मारन वाला. अंत करता. "दुखहरता हरिनाम पछानो." (बिला मः ९)