ਹਕੀਮ

hakīmaहकीम


ਅ਼. [حکیم] ਹ਼ਕੀਮ. ਵਿ- ਹਿਕਮਤ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ. ਵਿਦ੍ਵਾਨ ਪੰਡਿਤ. ਦਾਨਾ. ਚਤੁਰ. ਫ਼ਿਲਾਸਫ਼ਰ. ਦਰ੍‍ਸ਼ਨਗ੍ਯ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਵੈਦ.


अ़. [حکیم] ह़कीम. वि- हिकमत रॱखण वाला. विद्वान पंडित. दाना. चतुर. फ़िलासफ़र. दर्‍शनग्य। २. संग्या- वैद.