ਲਹੀਆ

lahīāलहीआ


ਵਿ- ਲੱਭਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਜਾਣਨ ਵਾਲਾ। ੩. ਲੱਭਿਆ ਹੈ. "ਤੁਰੀਆਗੁਣੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਹੀਆ." (ਬਿਲਾ ਅਃ ਮਃ ੪)


वि- लॱभण वाला। २. जाणन वाला। ३. लॱभिआ है. "तुरीआगुणु है गुरमुखि लहीआ." (बिला अः मः ४)