ਮੁਸਾਫਰ

musāpharaमुसाफर


ਅ਼. [مُسافر] ਮੁਸਾਫ਼ਿਰ. ਸਫ਼ਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਰਾਹੀ. "ਹੋਇ ਪੈਖਾਕ ਫਕੀਰ ਮੁਸਾਫਰ." (ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਃ ੫)


अ़. [مُسافر] मुसाफ़िर. सफ़र करन वाला. राही. "होइ पैखाक फकीर मुसाफर." (मारू सोलहे मः ५)