ਮਨਾ

manāमना


ਸੰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਜੋਸ਼. ਗੁੱਸਾ। ੨. ਈਰਖਾ. ਹਸਦ। ੩. ਅ਼. [منع] ਮਨਅ਼ ਵਰਜਣ ਦਾ ਭਾਵ. ਵਿਸਧ. "ਅਬ ਜਗ ਜਾਨਿ ਜਉ ਮਨਾ ਰਹੈ." (ਗਉ ਬਾਵਨ ਕਬੀਰ) ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਖਚਿਤ ਹੋਣ ਤੋਂ ਰੁਕੇ। ੪. ਮਨ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ. ਹੇ ਮਨ!


सं. संग्या- जोश. गुॱसा। २. ईरखा. हसद। ३. अ़. [منع] मनअ़ वरजण दा भाव. विसध. "अब जग जानि जउ मना रहै." (गउ बावन कबीर) जगत विॱच खचित होण तों रुके। ४. मन नूं संबोधन. हे मन!