ਬਿਧਾਤਉ

bidhhātauबिधातउ


ਸੰ. विधातृ- ਵਿਧਾਤ੍ਰਿ. ਰਚਣ ਵਾਲਾ. ਕਰਤਾਰ. ਵਿਧਾਤਾ. "ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਬਿਧਾਤਉ." (ਸਵੈਯੇ ਮਃ ੫. ਕੇ) ੨. ਬ੍ਰਹਮਾ। ੩. ਸੰ. ਵਿਧਾਤੁਃ ਵਿਧਾਤਾ ਤੋਂ. ਵਿਧਾਤਾ ਨੂੰ.


सं. विधातृ- विधात्रि. रचण वाला. करतार. विधाता. "पूरन पुरख बिधातउ." (सवैये मः ५. के) २. ब्रहमा। ३. सं. विधातुः विधाता तों. विधाता नूं.