ਬਿਗੂਚਾ, ਬਿਗੂਤਾ, ਬਿਗੂਤੋ

bigūchā, bigūtā, bigūtoबिगूचा, बिगूता, बिगूतो


ਵਿ- ਵਿਗਤ (ਨਸ੍ਟ) ਹੋਇਆ. ਬਰਬਾਦ (ਤਬਾਹ) ਹੋਇਆ. "ਤਹਾ ਬਿਗੂਤਾ, ਜਹ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈ." (ਆਸਾ ਮਃ ੫) "ਕੋ ਕੋ ਨ ਬਿਗੂਤੋ, ਮੈ ਕੋ ਆਹਿ?" (ਬਸੰ ਕਬੀਰ)


वि- विगत (नस्ट) होइआ. बरबाद (तबाह) होइआ. "तहा बिगूता, जह कोइ न राखै." (आसा मः ५) "को को न बिगूतो, मै को आहि?" (बसं कबीर)