ਪੁਨੀਤ, ਪੁੰਨੀਤ

punīta, punnītaपुनीत, पुंनीत


ਸੰ. ਪੁਨੀਤ. ਵਿ- ਪਵਿਤ੍ਰ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ. ਪਵਿਤ੍ਰ. "ਸੁਣਤੇ ਪੁਨੀਤ ਕਿਹਤੇ ਪਵਿਤ." (ਅਨੰਦੁ) "ਪੇਖਤ ਹੀ ਪੁੰਨੀਤ ਹੋਈ." (ਸ. ਕਬੀਰ)


सं. पुनीत. वि- पवित्र कीता होइआ. पवित्र. "सुणते पुनीत किहते पवित." (अनंदु) "पेखत ही पुंनीत होई." (स. कबीर)