ਤਾਵੀਜ

tāvījaतावीज


ਅ਼. [تعویذ] ਤਅ਼ਵੀਜ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਔਜ (ਪਨਾਹ) ਲੈਣ ਦਾ ਭਾਵ। ੨. ਧਾਤੁ ਵਸਤ੍ਰ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਲਪੇਟਕੇ ਅੰਗਾਂ ਨਾਲ ਬੱਧਾ ਜੰਤ੍ਰ ਮੰਤ੍ਰ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਲੋਕ ਖ਼ਿਆਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਲੇਸ਼ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਪਨਾਹ ਮਿਲਦੀ ਹੈ.


अ़. [تعویذ] तअ़वीज. संग्या- औज (पनाह) लैण दा भाव। २. धातु वसत्र आदि विॱच लपेटके अंगां नाल बॱधा जंत्र मंत्र, जिस तों लोक ख़िआल करदे हन कि कलेश तों बचण लई पनाह मिलदी है.