ਜਹੀਰ

jahīraजहीर


ਅ਼. [زحیِر] ਜ਼ਹ਼ੀਰ. ਵਿ- ਸ਼ੋਕਾਤੁਰ. ਗ਼ਮਗੀਨ. ਖ਼੍ਵਾਰ. 'ਹੱਕ ਬਿਗਾਨਾ ਜੋ ਰਖਨ ਸੋ ਹੋਸਨ ਬਹੁਤ ਜਹੀਰ. ' (ਜਸਾ) "ਇਕਨਾ ਵਡੀ ਆਰਜਾ, ਇਕਿ ਮਰਿ ਹੋਹਿ ਜਹੀਰ." (ਵਾਰ ਮਲਾ ਮਃ ੧) ੨. ਰੋਗ ਨਾਲ ਕਮਜ਼ੋਰ। ੩. ਅ਼. [جہیِر] ਜਹੀਰ. ਉਹ ਵਕਤਾ, ਜਿਸ ਦਾ ਸੁਰ ਉੱਚਾ ਅਤੇ ਸਪਸ੍ਟ ਹੋਵੇ. "ਦਿਸਨ ਬਡੇ ਜਹੀਰ." (ਮਗੋ)


अ़. [زحیِر] ज़ह़ीर. वि- शोकातुर. ग़मगीन. ख़्वार. 'हॱक बिगाना जो रखन सो होसन बहुत जहीर. ' (जसा) "इकना वडी आरजा, इकि मरि होहि जहीर." (वार मला मः १) २. रोग नाल कमज़ोर। ३. अ़. [جہیِر] जहीर. उह वकता, जिस दा सुर उॱचा अते सपस्ट होवे. "दिसन बडे जहीर." (मगो)