ਗੁਨਹਗਾਰ

gunahagāraगुनहगार


ਫ਼ਾ. [گُنہگار] ਅਥਵਾ ਗੁਨਾਹਗਾਰ. ਵਿ- ਅਪਰਾਧੀ. ਦੋਸੀ. ਪਾਪੀ. "ਗੁਨਹਗਾਰ ਲੂਣਹਰਾਮੀ." (ਸੂਹੀ ਮਃ ੫)


फ़ा. [گُنہگار] अथवा गुनाहगार. वि- अपराधी. दोसी. पापी. "गुनहगार लूणहरामी." (सूही मः ५)