ਖਾਊ

khāūखाऊ


ਵਿ- ਖਾਦਕ. ਖਾਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਗੜੱਪੂ. ਕਿਸੇ ਦਾ ਧਨ ਮਾਲ ਖਾਜਾਣ ਵਾਲਾ। ੩. ਰਿਸ਼ਵਤਖ਼ੋਰ.


वि- खादक. खाण वाला। २. गड़ॱपू. किसे दा धन माल खाजाण वाला। ३. रिशवतख़ोर.