ਕਿਆਰ, ਕਿਆਰਾ

kiāra, kiārāकिआर, किआरा

ਸੰ. ਕੇਦਾਰ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਚਮਨ. ਖੇਤ ਵਿੱਚ ਵੱਟ ਪਾਕੇ ਜਲ ਠਹਿਰਣ ਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਵਲਗਣ. ਜਲ ਦੇਣ ਵੇਲੇ ਜਿਸ ਦਾ ਕੇ (ਸਿਰ) ਦਾਰ (ਪਾੜਿਆ ਜਾਵੇ). ਕਹੀ ਨਾਲ ਨੱਕਾ ਜਿਸ ਦਾ ਵੱਢੀਏ ਉਹ ਕੇਦਾਰ ਹੈ. "ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲ ਕਰਤ ਕਿਆਰੋ, ਹਰਿ ਸਿੰਚੈ ਸੁਧਾ ਸੰਜੋਰਿ." (ਜੈਤ ਮਃ ੫) ੨. ਦੇਖੋ, ਕਿਆੜਾ ੩.

सं. केदार. संग्या- चमन. खेत विॱच वॱट पाके जल ठहिरण नूं बणाइआ वलगण. जल देण वेले जिस दा के (सिर) दार (पाड़िआ जावे). कही नाल नॱका जिस दा वॱढीए उह केदार है. "मनु तनु निरमल करत किआरो, हरि सिंचै सुधा संजोरि." (जैत मः ५) २. देखो, किआड़ा ३.

You Might Interested In: