ਇਲਾਹੀ

ilāhīइलाही


ਅ਼. [اِلٰہی] ਵਿ- ਈਸ਼੍ਵਰੀਯ. ਕਰਤਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ. ਰੱਬੀ. "ਗੁਰੁਮੁਖਿ ਪਾਈ ਦਾਤ ਇਲਾਹੀ." (ਭਾਗੁ)


अ़. [اِلٰہی] वि- ईश्वरीय. करतार नाल संबंधित. रॱबी. "गुरुमुखि पाई दात इलाही." (भागु)