ਤਬੀਬ, ਤ਼ਬੀਬ

tabība, tābībaतबीब, त़बीब


ਅ਼. [طبیِب] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਤ਼ਿੱਬ (ਇ਼ਲਾਜ) ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵੈਦ੍ਯ.


अ़. [طبیِب] संग्या- त़िॱब (इ़लाज) करन वाला वैद्य.